Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
сүйретпе — I зат. Аяқтың басына іліп жүретін жеңіл аяқкиім; тәпішке. Аяқтарына с ү й р е т п е іліп, иықтарына жеңіл халат жамылған (Ж.Қорғасбек, Жынды қайың, 62). Аяғына киген шибарқыт с ү й р е т п е с і м е н кілемнің түгін жапыра жүріп кетті… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сүйретпе — 1 (Көкш.: Щуч., Еңб.; Павл., Ерт.) қымыз құятын теріден істелген үлкен ыдыс. Қымызды с ү й р е т п е д е сақтайды (Павл., Ерт.). Үйдің босағасындағы жуан ағаш қазыққа байланған бір үлкен қара с ү й р е т п е тағы да иіндеп, лықылдап тұр (С. Мұқ … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сүйретпе торсық — (Көкш.: Қ ту, Щуч.) местің үлкені. Айран көп болса, с ү й р е тп е т о р с ы қ қ а құй (Көкш., Қ ту) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шана — зат. Жүк тасуға арналған қар үстінде сырғанайтын, көлікке жегілген қос табанды сүйретпе … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
биәдептік — (Қарақ.) әдепсіздік. Баланы б и ә д е п т і к к е үйретпе (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жылдырғы — (Ақт., Шалқ.) сүйреткі, сүйретпе. Ж ы л д ы р ғ ы м е н шөмелені кебенге тартамыз (Ақт., Шалқ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кеңінен ішу — (Монғ.) толық ішу, тауысып ішу. Джаңғыз өзі бір сүйретпе қымызды бір чәй қайнатымда к е ң і н е н і ш і п қояды (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көмінтас — (Орал, Орда) ілгері кезде егін бастыратын сүйретпе тас. Біз к ө м і н т а с қ а екі ат жегіп, астықты басамыз (Орал, Орда). Орыс және қазақ тілдеріндегі бір ұғым (камень – тас) атауын қатар қолдануынан пайда болған сөз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
машқала — (Түрікм.: Ашх., Таш., Көнеүр., Мары, Тедж.) үй іші, үйелмен, отбасы. М а ш қ а л а ң бар болар? (Түрікм., Ашх.). Үйіңнің ішін ұйықтатпай м а ш қ а л а ң д ы үлгісіз іске үйретпе дейміз («Жұм шы», 2.05.1941). [Түрікменше машгала (Рус. туркм. сл.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шапылдақ кеуіш — (Ауғ.; Ир.) сүйретпе, тәпішке … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
